Dynia Hokkaido

Potimarron. Hokkaido to w moim odczuciu najsmaczniejsza odmiana dyni. Ma lekko orzechowy smak, przypomina mi pieczone kasztany. Świetna po upieczeniu, idealna w formie frytek z dyni. Świetna do zup, musów, deserów. Jest mączna, po upieczeniu nie wyciska się z niej sok, więc fajnie nadaje się do wspomnianych ciast, bo nie zrobi z nich mazi czy zakalca :)

Ma twardą skórę i jest trudna do krojenia (jedna z twardszych), ale wystarczy ją podzielić na ćwiartki, zapiec i skórka sama odchodzi, a wręcz jest jadalna. Hokkaido jest niewielka, średnia dynia waży ok. 1,5 kg.

Ma piękny pomarańczowy kolor miąższu. Można ją przechowywać ok. 4 mc.

Dynia piżmowa

Butternut. Dynię piżmową znajdziecie jako butternut squash lub butternut orange, ta pierwsza, jak na zdjęciu, jest blado żółto-pomarańczowa z zewnątrz i lekko pomarańczowa w środku. Druga jest zielona z zewnątrz i bardziej intensywna w środku. Charakterystyczny dla tej odmiany jest kształt, który przypomina gruszkę. A nasiona są w dolnej części dyni.

Ma sporo miąższu, jest łatwa do krojenia i przechowywania. Można ją jeść na surowo i jest dość uniwersalna. Nadaje się jako baza do dyni marynowanej czy zup, sosów i dań makaronowych. Można ja przechowywać ok 4 mc.

Dynia prowansalska

Muscat de Provence. Dynia prowansalska zwana też dynią zieloną, czy muszkatołową. Ma pomarańczowy środek, choć o mniej intensywnej barwie niż Hokkaido. Dynia ta pachnie lekko jak melon, łatwo się kroi i długo można ją przechowywać. Po zapieczeniu jest dość soczysta więc w moim odczuciu odpada do ciast, za to świetnie nadaje się do zup, sosów. Nie jest idealnie gładka po zmiksowaniu, choć łatwiejsza niż makaronowa. Przechowywać można nawet 6 mc.

Dynia makaronowa

Dynia, której miąższ wyraźnie dzieli się na makaronowe nitki. Raczej średnia do zup (trudno zblendować na gładki krem), fajna do makaronów, sałatek. Sama może obić za warzywny makaron i do tego można zrobić sos pomidorowy :)

Dynia biała

Cotton candy. Jasna z zewnątrz i jasna w środku, taka kremowa. Delikatna w smaku, fajna do zup, świetnie się miksuje. Ładna wizualnie, dobra jako nadzienie do pierożków. Nie ciemnieje po pieczeniu czy gotowaniu zatem można mieć... prawie białą zupę dyniową :) Można przechowywać ok 4 mc.

Dynia niebieska

Ma dość (nie)ciekawy kolor, taki szaro-niebieski. Oczywiście tak, jak pozostałe występuje w wielu wariacjach, ale to co wspólne to charakterystyczny kolor skórki i pomarańczowy miąższ. Dla mnie dość neutralna, nadaje się do wszystkiego. Wytrzymała, ok 6 mc

Dynia olbrzymia

Klasyczna olbrzymia (polska, bambino, halloween) do ozdób na Halloween. Miękka, łatwa do krojenia. Środek ma dość "bez smaku", wymaga towarzystwa innych warzyw czy przypraw by nabrała aromatu. Dobra do zup, raczej nie polecam do ciast, fajna do makaronów, szczególnie jeśli dodatek stanowi coś intensywnego (np. ser pleśniowy).

Łatwo dostępna (chyba najpopularniejsza), ale ja jej nie mogę polubić (choć to moje jedynie prywatne odczucia). Ma krótki termin przechowywania, bo dość szybko "zapadają" jej się boki, jest dość miękka, zatem po kupnie raczej trzeba ją wykorzystać szybko.

Dynia ozdobna

Znajdziecie też wiele dyń ozdobnych, to wcale nie jest tak, że są niejadalne, po prostu są na tyle niewielkie, że nie bardzo da się tam coś zjeść :) Są twarde, potrafią przeleżeć nawet rok. Ważą max 0,5 kg.

Jestem ciekawa, jaką odmianę dyni wy lubicie najbardziej. Moim faworytem jest zdecydowanie Hokkaido, a drugą, którą polubiłam jest dynia biała.

W sklepach nie zawsze są informacje o odmianach, tym bardziej, że wiele odmian dyni ma dodatkowe wariacje i jeszcze różnią się smakiem, ale taka ogólna klasyfikacja na pewno pozwala lepiej zorientować się, która dynia do czego się nada :)

Jeśli kupujecie dynie to zwróćcie uwagę czy nie ma nigdzie uszkodzeń, to jedyne może wpłynąć na czas jej przechowywania. Wyjątkiem jest dynia polska, która ma i tak najkrótszy czas "leżenia" w domu. Bo są i takie, z którymi spokojnie wejdziecie w nocy rok.